Buruk bakışından özlemin belli,
Kısalt uzaklığı,asla ağlama...
Aldığım nefesten bulup teselli,
Başını göğsüme yasla,ağlama...
İki yürek boşa olmasın heder,
Gönül telimize değmesin keder,
Bu bizim halimiz,diyelim kader,
İsyan’la,matem’le,yas’la ağlama...
Kaçırdım vuslatı,sıramı savdım,
Kahrettim şansıma,yazgıma sövdüm,
İnan ölümüne tek seni sevdim,
Sevmiyorsun deyip,his’le ağlama...
Sevda yaprağını dökmesin güz’ün,
Ölmeden kabrimi deşmesin yüzün,
Çatılmasın kaşın,düşmesin yüzün,
Çevirme başını küs’le ağlama...
Bir nebze kıymetim,var ise hatır,
Döktüğün yaşlara beni de götür,
Ne olur sus artık,ne olur bitir,
İçimi acıtan sesle ağlama...
Sevgi emekmiş,
Emek ise vazgeçmeyecek kadar,
ama özgür bırakacak kadar
sevmekmiş...
Bazen çok korkuyorum…
Telefonu açtığımda karşımdaki sesin bir ayaz serinliğinde fakat hiç titremeden
“bir daha beni arama”
demesinden…
Korkuyorum evet…
Bir gün, sonbaharda dökülen yaprakların toprağı sakladığı gibi, gerçeği gizleyerek, basit bahanelerle
“her şey bitti”
demesinden…
Çok korkuyorum…
Yüreğimdeki yaralara bir yara daha ekleyip, buna gücümün yetip yetmeyeceğini umursamadan ,
yörüngesine girmiş uydu misali yoluna devam etmesinden…
Hasret diyarında yanarken böyle
Yüregim harlanıp yakılmadan gel
Tükenirken ömür, günlerle, ayla
Bedenim toprağa, sokulmadan gel
Kandırmasın seni hasret matemi
Boğmasın sevdamı gözlerin nemi
Gönlümde eserken aşkın meltemi
Yelkeni düşürüp, yıkılmadan gel
Kerbelâ olsada, kuzeyde göller
Türkümüzü çalsın sazdaki teller
Gönül bahçesinde açmışken güller
Dalında kuruyup, dökülmeden gel
Her aşkın çizgisi incedir ince
İsmin dolanırken, dilimde hece
Karanlık basınca tenha bir gece
Eşine, dostuna, takılmadan gel
Keşişlemeden gel çekeyim nefes
İmbat rüzgârı ol, bedenimde es
Yeşermişken gönül gözümde heves
Boynum iki yana, bükülmeden gel
Bir soluk kadar yakın,yıldızlar kadar uzak derler sevgi için...
uzanırsın yetişemezsin, yetişirsin dokunamazsın, dokunursun vazgeçemezsin, vazgeçersin ama UNUTAMAZSIN!!!
SEVGİYLE KALIN
Önce düstügümde kalkmayi ögrendim
sonra aleve dokundugumda aciyi sevmeyi ögrendim sevilmeyi sonra terkedilip beklemeyi
sayende unutulmayida ögrendim
herseyi ögrendimde yalniz unutmayi ögrenemedim..............
La vida es una ilusión que nadie vive sin ella,
y no tiene solución porque es como una estrella,
